Architectuur - David Chipperfield Architects

Interview met David Chipperfield

Haalden jullie de inspiratie uit de omgeving of is jullie ontwerp voor Westkaai eerder een vertaling van jullie algemene visie en filosofie voor deze site? Met andere woorden: als jullie aan een ontwerp beginnen, beginnen jullie dan vanuit jullie visie of vanuit de site zelf?

DAVID CHIPPERFIELD: De ligging van het project aan de dokken had een heel grote invloed op het masterplan en het concept van de torens. Het concept was een urbanistisch antwoord op de dimensies die eraan gegeven werden door het bassin en de dokken in het algemeen.

Wat waarderen jullie aan deze locatie? Welke zijn de beste eigenschappen en de grootste uitdagingen?

DAVID CHIPPERFIELD: De belangrijkste eigenschappen van deze locatie zijn duidelijk. Eerst en vooral het water zelf natuurlijk en dan het licht dat het water weerspiegelt, dat is al een goede eigenschap op zich, maar ook het gevoel van openheid die dergelijke dokken altijd weten op te roepen, een eerder ongewone openheid. Dat zijn de goede eigenschappen en in zekere mate ook de problemen die de site oplevert, want de site heeft geen typisch stedelijke structuur. Het gevaar bestaat erin dat de site niet op natuurlijke wijze wordt geïntegreerd in de stadsinfrastructuur. Het creëren van een promenade en een lineaire plaatsing van de torens was belangrijk, voor wat betreft de respons op de openheid enerzijds, maar het gebrek aan definitie anderzijds.

Wat was het hoofdidee voor dit nieuwe gebouw?

DAVID CHIPPERFIELD: Ons ontwerp volgt een algemeen principe van een goed georganiseerd, lichtklassiek, minimalistisch plan, dat zijn materialiteit sterk uitdrukt. We streefden naar een elegant geproportioneerd volume, bestaande uit opeengestapelde verdiepingen en goed geordende zuilen. Dit standpunt van vastheid en leegte past in de algemene aanpak van ons werk.
Ik denk dat het belangrijk is dat alle torens consistent zijn in hun volumetrische eigenschappen, maar anders van karakter. Wij raakten geïnspireerd om naar iets te kijken dat niet om oppervlakte draaide, maar om de tectonische uitdrukking van een gebouw, de structuur van de verdiepingen en de verticale elementen. Het glas wordt achter de vaste, stoffelijke materialiteit van het gebouw geplaatst, op die manier is de oppervlakte niet dominant. De inspringende balkons en ramen geven de torens een gespierdere, driedimensionale eigenschap, die de materialiteit benadrukt.

Een woontoren kan soms nogal rommelig zijn. Hoe lossen jullie dat probleem op en hoe creëren jullie schoonheid en elegantie?

DAVID CHIPPERFIELD: De promotie van de terrassen als structurerings- en ordeningselementen is van groot belang voor de creatie van orde. Ons project richt zich op een strenge ordening van verticale en horizontale vaste elementen waarin het leven zijn gang kan gaan: lichten aan, lichten uit, meubels op het balkon of niet. Dit verrijkt het project en dat is nu precies de kracht van een dergelijk betonvolume. Het zal zijn voordeel doen met de kwaliteit die voortvloeit uit het huiselijke leven dat zich achter zijn gevels afspeelt.